Wydawca treści Wydawca treści

Hodowla lasu

Podstawowym zadaniem hodowli lasu jest zachowanie i wzbogacanie lasów istniejących (odnawianie) oraz tworzenie nowych (zalesianie), z respektowaniem warunków przyrodniczych i procesów naturalnych. Hodowla lasu obejmuje zbiór i przechowywanie nasion drzew, produkcję sadzonek na szkółkach, zakładanie oraz pielęgnację i ochronę upraw leśnych oraz drzewostanów.

Średnioroczny zakres zadań gospodarczych z hodowli lasu wg Planu Urządzania Lasu na lata 2015-2024:

1.Pielęgnowanie lasu na powierzchni 4561,05 ha w tym:

- pielęgnowanie upraw na powierzchni: 389,94 ha

- pielęgnowanie młodników na powierzchni: 1681,27 ha

- wykonanie trzebieży na powierzchni: 2489,84 ha

2. Zadania dotyczące zalesień i odnowień:

- orientacyjna powierzchnia odnowień drzewostanów przewidzianych do użytkowania rębnego: 565,92 ha

- orientacyjna powierzchnia melioracji: 538,52 ha

 

Istotnym problemem hodowlanym Nadleśnictwa Stuposiany jest przebudowa drzewostanów świerkowych. Jest to proces długotrwały trwający nieraz kilkadziesiąt lat. Postępujący od lat siedemdziesiątych rozpad drzewostanów świerkowych wymusił wzmożone prace związane z ich przebudową. Proces przebudowy jest kontynuowany do dnia dzisiejszego. Z istniejących świerczyn w trakcie przebudowy jest ok. 80%.

W Nadleśnictwie Stuposiany, a w szczególności w wysoko położonych leśnictwach (Sokoliki, Tarnawa) panują specyficzne warunki utrudniające przeprowadzenie wiosennych prac odnowieniowych. Pokrywa śnieżna zalega tu często do początku maja, gleba rozmarza bardzo późno, a przymrozki późne występują często do końca maja. Gwałtowne przejście z zimy do wiosny oraz skokowy wzrost temperatur powodują bardzo bujny i szybki rozwój procesu wegetacji. Konsekwencją powyższych czynników jest znaczne skrócenie okresu, w którym można właściwie wykonać odnowienia. Dodatkowo pośpiech generuje typowe błędy w technice sadzenia mające bezpośredni wpływ na udatność upraw.

Powyższe uwarunkowania wymusiły poszukiwanie nowych rozwiązań. W 2003 roku po raz pierwszy zastosowano sadzonki z zakrytym systemem korzeniowym. Mimo początkowych problemów (przemrożenia systemów korzeniowych) Nadleśnictwo pozytywnie ocenia efekty ich użycia W górskich warunkach niepodważalną zaletą tych sadzonek jest możliwość dokończenia sadzenia już po rozpoczęciu okresu wegetacji bez negatywnego wpływu na kondycję drzewek. Zdecydowany, pozytywny wpływ na udatność upraw ma wyeliminowanie błędów w technice sadzenia, redukcja szoku przesadzeniowego, zauważalny szybszy wzrost na wysokość w początkowej fazie wzrostu uprawy dzięki nawożeniu startowemu.

Do wad sadzonek z zakrytym systemem korzeniowym należy zaliczyć różnice w warunkach klimatycznych miejsca produkcji i miejsca posadzenia. Nawet bardzo wczesne przewiezienie sadzonek w miejsce sadzenia nie przesuwa wystarczająco rozpoczęcia procesu wegetacji, co naraża uprawy na szkody od przymrozków późnych. Sadzonki z bryłką są droższe w zakupie, zauważalnie wyższe są także koszty transportu.